انتقاد فرزند شهید منا

دو فریضه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر که دو فرع از فروع دین هم هستند، بار‌ها در قرآن کریم مورد تصریح و تأکید قرار گرفته‌اند، اما به‌نظر می‌رسد در جوامع اسلامی و نیز جامعه ما مظلوم واقع شده‌اند. در یک‌سو دشمنان دین با مترادف کردن این دو فریضه با خشونت، علیه آن نفرت‌پراکنی می‌کنند، لیبرال‌ها با ترویج فردگرایی آن را نقض حریم خصوصی معرفی و محکوم می‌کنند و پاره‌ای از دینداران نیز با توجیه کم‌اثر یا بی‌اثر بودن آن را به فراموشی می‌سپارند. این‌ها در حالی است که اتفاقاً وجه ایجابی آن -یعنی امربه‌معروف- دقیقاً ترویج خوبی‌ها با تبلیغ صحیح است. این روش در آیه ۱۲۵ سوره نحل تبیین شده و «حکمت»، «وعظ» و «جدال احسن» ابعاد این تبلیغ صحیح معرفی شده است. این سه رکن در واقع ترکیب «استدلال عقلانی»، «تعامل عاطفی» و «گفت‌وگوی روشمند» است. عقلانیت، عاطفه و تعامل عامل اثربخشی تبلیغ صحیح است و نتیجه‌بخشی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر نیز نیازمند هم‌افزایی همین سه رکن است.  به‌نظر می‌رسد مهم‌ترین چالش ما در نتیجه‌بخشی این فریضه مهم در همین نکته نهفته است. مسیر احیای این دو فریضه نیازمند تحولی عمیق و بنیادین است که بخشی از مهم‌ترین مؤلفه‌های آن را چنین می‌توان برشمرد:  ۱. از پیچیدگی‌های فضای اجتماعی زمانه ما تنوع مخاطبان است. باید طیف متنوع و وسیع مخاطب با خاستگاه‌های فرهنگی و فکری مختلف و ذائقه‌های گوناگون را در نظر گرفت و متناسب با هر یک مواجهه‌ای درست تعریف کرد. شاید یکی از دلایلی که احتمالاً در تخاطبات فردی موفق بوده‌ایم توجه به همین نکته باشد. آمر به معروف و ناهی از منکر اول باید مخاطب خود را بشناسد و خود را جای او بگذارد و باید به این پرسش پاسخ دهد که چرا مخاطب او فاعل به معروف نیست یا عامل به , ...ادامه مطلب

هنگامی که خرمشهر پس از ماه‌ها از چنگال بعثی‌ها به دامان میهن بازگشت، تابلویی در ورودی آن نصب شد که بسیار معنادار بود: «به خرمشهر خوش آمدید؛ جمعیت ۳۶میلیون نفر». این استعاره زیبا البته ریشه در واقعیت نیزداشت. برای ایرانیان آن روز خرمشهر فقط یک نقطه مرزی اشغال شده به دست دشمن نبود، پاره قلب ایران بودکه به اسارت گرفته شده بود. خرمشهر برای همه ایرانیان نمادی از عزت و استقلال ایران بود و در طول ۱۹ ماه دوری آن. همگی گمشد‌ه ای داشتند که هم و غمشان بازیابی آن بود. البته همه ایرانیان نیز در بازپسگیری خرمشهر نقش آفرین بودند. آنچه در نهایت به آزادی خرمشهر منجر شد، روندی بود که در طول حدود یک سال پیش از آن دنبال شده بود و آن سپرده شدن جنگ به متن مردم بود. تبلور همین نگاه مردمی بود که حصر آبان را شکست، غرب کارون را آزاد کرد و نهایتاً خونین شهر را به خرمشهر بدل کرد. گویی همه ۳۶ میلیون نفر دلشان در آزادسازی خرمشهر بود. آزادی خرمشهر فقط بازگرداندن یک مرز جغرافیایی نبود، بازگردادن اعتماد به نفس ملی و حس «میتوانیم» به میلیون‌ها ایرانی و اثبات موفقیت نقش آفرینی مردم در کسب موفقیت‌های بزرگ بوده و هست.اکنون اگر چهل سال است که بازگشت خرمشهر را به آغوش میهن جشن میگیریم، نیک میدانیم که «خرمشهر‌های بزرگی در پیش است» که باید یک به یک فتح گردد. آنچه در آن خرداد داغ ۱۳۶۱ خرمشهر را به ایران برگرداند-یعنی اتکال به خدا، باور به ما میتوانیم و تکیه بر نیروی مردم- خرمشهر‌های پیش رو را هم فتح خواهدکرد.موفقیت در میدان سخت و پیچیده «جنگ اقتصادی» از جمله خرمشهر‌های بزرگی است که در برابر ملت ایران قرار دارد و اگر همان سیاق نصر در جبهه خرمشهر را اینجا در پیش گیریم، پیروزی دور از انتظار نیست. الگوی موفقیت آمیز بس, ...ادامه مطلب