درحالیکه میلیونها نفر از دوستداران اهلبیت در ایران و سایر کشورها یا خود را به خیل اقیانوس اربعین رساندند یا به غبطه جاماندن از این سفر، در شهر و دیار خود قدم در این راه نهادند، اما بودند معدودی از افرادی که در رسانهها و فضای مجازی خواستند خلاف این رود خروشان شنا و در آن تشکیک کنند. مقصود، افراد بیدین و ضدانقلاب خارجنشین که با هرگونه رفتار دینی خصومت میورزند نیست، که آنان تکلیفشان روشن است، مقصود برخی از بهاصطلاح اصلاحطلبان، روشنفکران و روزنامهنگاران داخلی است که از سر مقاصد سیاسی با مظاهر دینداری مردم عناد میورزند.از آن مدرس بازنشسته دانشگاه که با کتاب نوشتن (آن هم بدون هرگونه رفرنس) در مدح پهلوی در فضای مجازی کاسبی میکند گرفته تا آن دیگر روزنامهنگاری که روزی سه سرمقاله (بینام و بانام) برای روزنامههای اصلاحطلب مینویسد، امسال طبق روال سالیان گذشته شروع به مخالفخوانی با عشق و ارادت مردم به اهلبیت در ایام اربعین حسینی پرداخته و حرفهای کلیشهای سالهای گذشتهشان را تکرار کردند. امسال البته عمامهبهسری هم پیدا میشود و علیه اربعین فتوا میدهد! سعی میکنند این حرکت عظیم مردمی را حکومتی یا فاقد سابقه تاریخی قلمداد کنند. البته اینها اثر چندانی در افکار عمومی ندارد و رشد همهساله تمایل و همراهی مردم با اربعین نشان میدهد که بیهوده در هاون میکوبند. اما مشکل اینان با اربعین بر سر چیست؟مشکل البته به اربعین هم ختم نمیشود، مهمانی کیلومتری «غدیر» را هم تخطئه میکنند و باتجربهترها یادشان هست که در دوره دومخرداد با کلیدواژه «پروژه محرم» به مراسم عزاداری حضرت سیدالشهدا (ع) حمله میکردند. عادتشان این است که به هر آنچه حاکی از دینداری جامعه ایرانی باشد، حمله کنند , ...ادامه مطلب